دختر جوان در جامعه مذهبی زندگی می‌کند که هر نوع لذت بردن، ممنوع است. حتی اگر لذت بردن از رقص یا موسیقی یا زیبایی‌اش باشد. در چنین وضعیتی هر گونه میل به لذت جنسی باید سرکوب شود و فقط در چارچوب ازدواج قابل پذیرش است. ازدواجی که معمولا به اجبار رخ می‌دهد و باید تا آخر عمر ادامه بیابد و راهی برای طلاق وجود ندارد. به همین دلیل کشش عاطفی و جنسی میان دخترک و کشیش جوان به عنوان یک کار زشت و شرم‌آور و آلوده تلقی می‌شود. نوال سعداوی، فمینیست مصری می‌گوید زن در فرهنگ دینی، فتنه و اغواگر و گناهکار به حساب می‌آید و بدن زن همواره قلمرو حکومت شیطان است. پس این‌جا هم آنکه در برابر خانواده و جامعه و کلیسا محکوم می‌شود، دختر جوان است که مرد را اغوا کرده و به فساد کشانده است. در واقع زنان همواره محکومند که میل جنسی خود را پنهان و سرکوب کنند تا به عنوان زنی هرزه و بی‌بندو‌بار به نظر نرسند و اگر از این قانون سرپیچی کنند و رابطه جنسی را با مردی تجربه کنند، باید به‌تنهایی تاوانش را بدهند و حتی بار گناه مرد را نیز بر دوش بکشند. نوال سعداوی با بررسی وضعیت زن در ادیان مختلف توضیح می‌دهد که چطور حاکمان دینی در همدستی با مردسالاری برای بقا و تحکیم پایه‌های قدرت خود، دست به سرکوب جنسی زنان زدند تا آنها را به برده و مطیع خود بدل کنند. تکان‌دهنده‌ترین صحنه فیلم، جایی است که دختر جوان در کلیسا پیش روی همه مردم به گناهش اعتراف می‌کند. مردم یکی‌یکی به او نزدیک می‌شوند و به او می‌گویند من، تو را می‌بخشم. این، همان قدرت و برتری و حق‌به جانبی است که دین به پیروانش می‌دهد تا درباره مسائل بقیه اعضای جامعه از نحوه پوشش تا روابط جنسی تصمیم بگیرند، نظر بدهند، آن را کنترل کنند و اجازه مجازات داشته باشند.
در دهمین برنامه سینماتک کایه دو فمینیسم به نقد و تحلیل فیلم دختر استارلینگ ساخته لورل پارمت می‌پردازیم و با تمرکز بر مقاله «آزادی بردگان ولی نه برای زنان» نوشته نوال سعداوی پیرامون سرکوب میل جنسی زنان در جوامع دینی بحث و گفت‌وگو می‌کنیم.
برای دریافت فایل آفلاین جلسه نقد و تحلیل فیلم دختر استارلینگ می‌توانید از طریق شماره زیر در واتس‌اپ و تلگرام به ادمین کایه دو فمینیسم پیام دهید.
+33624783228
