نانسی زن ۶۲ سالهای است که هرگز در روابط زناشوییاش با همسرش ماجراجویی جنسی نداشته و به ارگاسم نرسیده است. شوهرش در تمام طول سی و یک سال زندگی مشترکشان طبق یک الگوی معین و ثابت رفتار میکرده است: لباسهایش را درمیآورده، روی تخت دراز میکشیده، نانسی هم لباسهایش را درمیآورده و کنارش روی تخت دراز میکشیده، شوهرش کمی شانهها و سینههایش را لمس میکرده، بعد عمل جنسی را انجام میداده، گونهاش را میبوسیده، پیژامهاش را می پوشیده و میخوابیده است! حالا او پس از مرگ همسرش با استخدام مرد جوانی به عنوان کارگر جنسی تصمیم میگیرد به خودش فرصت بدهد تا لذت جنسی را تجربه کند و به ارگاسم برسد اما تازه خود را رویاروی میانسالی، یائسگی، سینههای افتاده، چربیهای اضافه، رانهای چاق و چروکهای صورت میبیند و صداهای سرزنشگر در سرش به او حس ناکامل بودن میدهند. او حتی در این اتاق هتل که خلوت خودخواسته و خودساخته اوست، از برهنه شدن و حرف زدن درباره نیاز و میل جنسی و آزمودن تجربههای جنسی تازه هراس دارد و همچنان خود را پشت نقاب نمایشی پنهان میکند که بیشتر زنان برای گریز از فشارهای اجتماعی ناشی از پیر شدن به آن پناه میبرند. سوزان سانتاگ میگوید: زن بودن مانند بازیگری و زنانگی با در اختیار داشتن تماشاچیها، لباسها، دکور، نورپردازی و حرکات روشمند، نوعی نمایش و تئاتر است. بنابراین نکته مهم برای لباس پوشیدن، آرایش کردن، رنگ مو، رژیم سخت و جوانسازی پوست صورت نه فقط با هدف جذابیت، بلکه راه دفاع زنان علیه سطح عمیق سرزنش مستقیم است. در واقع استاندارد دوگانه پیر شدن، زندگی زنان را به رژه بیوقفهای به سمت موقعیتی سوق میدهد که نه تنها باید جذاب باشند، بلکه نباید پیر شوند. نانسی در سفر شگفتانگیزش با لئو در تختخواب است که به شناخت تازهای از خود، بدن، میل و لذت جنسیاش میرسد و شجاعت مییابد که به خود بگوید: «تو حق داری لذت ببری.» جملهای که هر زنی باید به خود بگوید.
در دومین برنامه سینماتک کایه دو فمینیسم با نقد و تحلیل فیلم موفق باشی، لئو گرانده ساخته سوفی هاید و با تمرکز بر مقاله «استاندارد دوگانه پیر شدن» نوشته سوزان سانتاگ درباره کلیشههای جنسیتی پیرامون میانسالی و یائسگی (منوپوز) و ارگاسم زنان بحث و گفتوگو میکنیم.
برای دریافت فایل آفلاین جلسه نقد و تحلیل موفق باشی، لئو گرانده میتوانید از طریق شماره زیر در واتساپ و تلگرام به ادمین کایه دو فمینیسم پیام دهید.
+33624783228