زن میانسال و باحجاب رو به دوربین می‌گوید: «بکارت، نشانه پاکدامنی و نجابت یک دختر است.» در جوامع سنتی و مذهبی، یک پرده در اندام جنسی زنان، مرز بین هرزگی و پاکدامنی آنان به حساب می‌آید. بکارت، نشانه‌ پرهیز از رابطه جنسی قبل از ازدواج تلقی می‌شود و دختر باکره را به دختر نجیبی بدل می‌سازد که شایسته برخورداری از امتیازات زناشویی است. در بخشی از فیلم یکی از زنان جوان به همین موضوع اشاره می‌کند که چطور بکارت در ازدواج مورد معامله قرار می‌گیرد و دختر با اعطای باکرگی‌اش به شوهرش و عرضه تن دست‌نخورده‌اش، خدمات مالی در طول زندگی مشترک دریافت می‌کند. بنابراین زنان یا باید میل جنسی‌شان را سرکوب کنند و ناگزیر به ازدواج تن دهند و به عنوان یک زن نجیب شناخته شوند و یا آزادی جنسی پیش از ازدواج را انتخاب کنند و انگ هرزگی را بپذیرند و با احتمال از دست دادن ازدواج مطلوب کنار بیایند. میترا فراهانی از طریق گفت‌وگو با زنان و مردان مختلف نشان می‌دهد که چطور سرنوشت زنان با بکارت پیوند خورده است و جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که به خاطر ماهیت سنتی و مذهبی‌اش، زنان را به دروغگویی و پنهانکاری وامی‌دارد. زنانی که نمی‌خواهند در هیچ کدام از این دو وضعیت قرار بگیرند. پس رابطه جنسی پیش از ازدواج دارند اما اجازه نمی‌دهند بکارتشان از بین برود و یا از عمل ترمیم بکارت کمک می‌گیرند. فیلم بیش از هر چیزی بر این نکته تأکید دارد که چطور جامعه، دین، سنت، قانون و خانواده از طریق بکارت، مالکیت بدن و میل جنسی را از زن می‌گیرد و او را تحت انقیاد و اطاعت و نظارت خود درمی‌آورد.

در سیزدهمین برنامه سینماتک کایه دو فمینیسم به نقد و تحلیل فیلم تابو ساخته میترا فراهانی می‌پردازیم و با دکتر معصومه گنجه‌ای، پژوهش‌گر و مدرس مطالعات تطبیقی سینما پیرامون سرکوب زنان با بکارت بحث و گفت‌وگو می‌کنیم.

برای دریافت فایل آفلاین جلسه نقد و تحلیل فیلم تابو می‌توانید از طریق شماره زیر در واتس‌اپ و تلگرام به ادمین کایه دو فمینیسم پیام دهید.

+33624783228